شنبه ۱۴ تیر ۰۴

ميكروپيگمنتيشن يا آرايش دائمي صورت پر خطر يا بي‌خطر؟


اصطلاح «بكش و خوشگلم كن» جزو مثال‌هاي قديمي است كه نشان مي‌دهد گاهي ممكن است براي زيباتر شدن تا پاي جان هم پيش رفت! ريسك كردن براي زيبايي و جذاب شدن گاهي به يك تفريح تبديل مي‌شود و بسياري از بانوان جوان با همين استدلال، خود را براي انجام خطر آماده مي‌كنند.

به گزارش سيبارا، در برخي تبليغات گفته مي‌شود از ميكروپيگمنتيشن براي بهبود ظاهر پلك‌ها، اضافه كردن يا جايگزين كردن ابروها، بهبود خط لب، خط چشم دايمي، تقويت مژه براي مژه‌هاي كم پشت، قرينه‌سازي ابروها، لك‌هاي ماه گرفتگي، ناهنجاري‌هاي مويرگي خوش‌خيم، مخفي كردن قسمت‌هاي بي‌مو در بيماران داراي جاي زخم روي فرق سر و بازسازي هاله سينه استفاده مي‌شود. براي آشنايي با روش‌هايي كه امروزه در آرايشگاه‌ها و مراكز خدمات زيبايي تحت عنوان ميكروپيگمنتيشن يا آرايش دائم ارائه مي‌شود و ايجاد خطرات احتمالي كه در آن وجود دارد، سراغ دكتر «محمد شيزرپور»، متخصص بيماري‌هاي پوست و مو رفته‌ايم. گفت وگوي ما با اين پزشك متخصص پوست در ادامه مي‌آيد:

 

آقاي دكتر، ميكروپيگمنتيشن چيست و چرا در تبليغات برخي آرايشگاه‌ها گفته مي‌شود اين روش با تاتو و خالكوبي تفاوت دارد؟

معناي لغوي واژه ميكروپيگمنتيشن، كاشت رنگدانه‌هاي رنگي در قسمت فوقاني لايه زيرين (درم) پوست است. براي ايجاد نقش روي پوست، ذرات كوچك رنگدانه توسط دستگاهي به نام ميكروپيگمنتيشن داخل پوست فرد وارد مي‌شود و رنگدانه در عمق مشخصي از لايه‌هاي پوست كاشته مي‌شود. اين كار امروزه توسط دستگاه‌هاي پيشرفته، دقيق و ظريفي انجام مي‌گيرد كه مشكلات و عوارض روش‌هاي قديمي‌تر مانند تاتو يا خالكوبي سنتي را ندارد. در واقع خالكوبي، تاتو و ميكروپيگمنتيشن از لحاظ ماهيت با يكديگر تفاوت خاصي ندارند و تنها روش انجام آن متفاوت است.

 

 اين سه روش از چه لحاظ با يكديگر تفاوت دارند؟

خالكوبي در ايران به دوران بسيار قديم باز مي‌گردد. در آن دوران، شيوه انجام كار به اين صورت بود كه ابتدا نقش را با سوزن بر پوست حك مي‌كردند تا اندكي خون بيايد. سپس ماده رنگي را بر اين زخم قرار مي‌دادند تا به تدريج جذب پوست شود. ماده رنگي شامل نيل، سرمه، دوده چراغ، آب تره يا هر رنگ طبيعي ماندگار ديگر به صورت مايع يا جامد بود كه به آن خالكوبي گوشتي گفته مي‌شد. اما در روش‌هاي جديدتر از سوزن‌هايي معروف به سوزن سرطلايي استفاده مي‌شد و در ابتدا طرح خالكوبي را با خودكار روي بدن مي‌كشيدند سپس سوزن سرطلايي را درون جوهر خودنويس مي‌زدند و به آرامي زير پوست بدن وارد مي‌كردند. اين عمل نه درد داشت و نه خونريزي!

 

در تاتو، شيوه انجام كار از حالت سنتي خارج شد و به صورت نيمه مدرن درآمد. در اين روش نيز مشكلات مربوط به  انتقال رنگدانه در عمق نامشخصي از پوست و استفاده از سوزن‌هاي غير بهداشتي و چند بار مصرف و گاهي مواد رنگي غير استاندارد در محيط غير استريل وجود داشت.

 

اما در روش ميكروپيگمنتيشن، دستگاه‌ها نسبتا پيشرفته است و از سوزن‌هاي يك بار مصرف استريل استفاده مي‌شود و عمق نفوذ سوزن نسبتا ثابت است. اما در اين روش نيز يك مشكل همچنان وجود دارد كه باعث بروز مشكل براي فرد مي‌شود و آن هم استفاده از رنگدانه‌هاي نامرغوب است.

 

فرد ممكن است با انجام اين كار با چه مشكلاتي روبه رو شود؟

يكي از شايع‌ترين بيماري‌ها در ارتباط با خالكوبي يا تاتو، واكنش‌هاي آلرژيك به رنگدانه‌هاي تاتو است. عوارضي چون خارش، برجستگي، قرمزي و سوزش شديد پوست مي‌تواند حتي روزها، ماه‌ها يا حتي سال‌ها پس از انجام خالكوبي، فرد را با مشكل روبه رو كند.

 

 در صورت بروز چنين عوارضي، فرد بايد فورا به پزشك متخصص پوست مراجعه كند. علت اين حساسيت نيز معمولا استفاده از رنگدانه‌هاي نامرغوب است. متاسفانه تعداد بيماراني كه با انجام آرايش دائم به خصوص در نواحي حساس صورت مثل چشم، لب يا ابرو به اين عوارض مبتلا شده‌اند، روز به روز بيشتر مي‌شود.

 

خالكوبي عموما با چه انگيزه‌اي انجام مي‌شود؟

خالكوبي معمولاً براي زيباتر شدن انجام مي‌شود. البته در زمان‌هاي دور خالكوبي با انگيزه‌هاي مختلفي انجام مي‌شد. گاه با دلايل خرافي مانند اعتقاد به افزون شدن مهر شوهر، سپيد بختي يا دوركردن چشم بد اين عمل را انجام مي‌دادند. بسته به اينكه خالكوبي با چه انگيزه‌اي انجام مي‌شد، محل آن نيز متفاوت بود. به عنوان مثال، طرح بوته گل يا گنجشك زير گردن يا نقش سرو يا بوته گل روي سينه براي زيبايي به كار مي‌رفته ‌است. همچنين خال محبت روي زبان حك مي‌شد‌ و خال چشم بد و افزوني مهر شوهر زير ناف به كار مي‌رفت.

 


 

 

آيا در حال حاضر روش ميكروپيگمنتيشن علاوه بر مصارف زيبايي، كاربرد پزشكي نيز دارد؟

 اين تكنيك علاوه بر كاربردهاي زيبايي در حوزه پزشكي نيز كاربرد وسيعي دارد. برخلاف تاتو كه براي نقاشي كردن روي بدن استفاده مي‌شود، ميكروپيگمنتيشن براي رفع نواقص پوستي نيز كاربرد دارد. به عنوان مثال، ممكن است فرد در اثر سوختگي قسمتي از رنگدانه‌هاي پوستي خود را از دست داده باشد؛ در اين صورت با به كارگيري ميكروپيگمنتيشن مي‌توان رنگدانه‌هاي هم رنگ، زير پوست وارد كرد. همچنين از اين روش مي‌توان براي پوشاندن نوعي بيماري لك كه پيشرونده نيست يا رفع مشكل افراد لب شكري پس از جراحي، استفاده كرد.

 

كاربردهاي آن در مصارف زيبايي چيست؟

استفاده از ميكروپيگمنتيشن در فرهنگ‌ها و كشورهاي مختلف متفاوت است. به طور مثال در كشورهاي اروپايي و پيشرفته از اين روش تنها براي به دست آوردن زيبايي طبيعي براي افرادي كه به عنوان مثال ابروهاي كم پشت، پراكنده يا نامتعادل دارند استفاده مي‌شود و عيوبي مانند كم پشت بودن مژه، محو بودن خطوط لب، نازك بودن لب يا رنگ پريدگي لب را با اين روش رفع مي‌كنند. اين در حالي است كه در بسياري از كشورهاي عربي اين كار طوري انجام مي‌شود كه آرايش كاملا مشهود به نظر برسد. در بعضي كشورهاي آفريقايي نيز از اين روش براي ايجاد علائم و نشانه‌هايي روي صورت استفاده مي‌شود.

 

امروزه يكي از مهم‌ترين كاربردهاي ميكروپيگمنتيشن، آرايش دائم صورت است كه از اين روش به منظور هاشور ابروها، خط چشم، خط لب و تقويت يا تغيير رنگ لب‌ها استفاده مي‌شود.

 

آرايش دائم صورت با استفاده از ميكروپيگمنتيشن معمولا چه مدت زمان ماندگاري دارد؟

واقعيت اين است كه نمي‌توان زمان مشخصي را براي از بين رفتن اثر تاتو يا ميكروپيگمنتيشن بيان كرد. ماندگاري آرايش دائمي بستگي به هنر ميكروپيگمنتيست و تكنيك او در به كارگيري رنگ در مقطع عمقي يا سطحي پوست دارد. علاوه بر اين نبايد عواملي چون ساختار پوست، سبك زندگي و تقسيم سلولي فرد نيز فراموش شود.

 

محو شدن آرايش دائمي صورت به چه عاملي بستگي دارد؟  

محو شدن آرايش دائمي به عمق كاشت بستگي دارد. در بعضي كشورها از جمله آمريكا، رنگدانه‌ها در عمق بيشتري نسبت به اتريش كاشته مي‌شود. اين امر به ماندگاري بيشتر مي‌انجامد. در ايران نيز برابر دستورالعمل كمپاني‌هاي توليدكننده دستگاه‌هاي ميكروپيگمنتيشن، كاشت رنگ در لايه‌هاي بالاتر پوست توصيه مي‌شود.

 

همچنين آرايش دائمي روي صورت هر روز در معرض هوا و اشعه ماوراي بنفش قرار دارد بنابراين، مي‌توان فرض كرد با استفاده از مواد با كيفيت و تكنيك خوب، حدود يك تا پنج سال ماندگاري وجود داشته باشد به اين شرط كه براي هر فرد تكنيك و رنگي كه با طبيعت پوست او سازگار است انتخاب شود. اما آرايش دائمي روي صورت به آهستگي و به صورت پيوسته محو مي‌شود.

 

چنانچه فردي پس از انجام تاتو يا ميكروپيگمنتيشن نسبت به آن حساسيت پوستي نشان داد يا از انجام آن پشيمان شد، راه حل پاك كردن آن چيست؟

پاك كردن تاتو يا ميكروپيگمنتيشن يكي از مهم‌ترين مشكلات اين كار است. تحقيقات در جوامع آمريكا نشان داده است معمولا 30 درصد افرادي كه از آرايش دائم يا تاتو استفاده كرده‌اند، يك ماه بعد از انجام آن از اين كار پشيمان مي‌شوند. بنابراين توصيه مي‌شود قبل از انجام كار از هنر دست ميكروپيگمنتيست خود مطمئن شويد زيرا پاك كردن تاتو به راحتي انجام نمي‌شود. البته استفاده از ليزرها انقلابي در درمان تاتو ايجاد كرده است به گونه‌اي كه در تاتوهاي معمولي با انجام حداقل سه تا چهار جلسه و در تاتوهاي پيچيده حدود 15جلسه ليزر، رنگدانه‌ها را به طور كامل از بين مي‌برد. البته نمي‌توان ادعا كرد كه با استفاده از ليزري خاص مي‌توان صد درصد در يك يا دو جلسه خالكوبي‌ها را از بين برد زيرا ممكن است رنگ‌هاي متعدد در عمق‌هاي متفاوتي از پوست به كار رفته باشد كه براي تخريب اين رنگ دانه‌ها به جلسات متعدد ليزر و ليزرهاي متعدد با طول موج‌هاي متفاوت نياز است. عموما رنگ‌هاي مختلف به خصوص رنگ قرمز و آبي، پاك كردن تاتو را مشكل مي‌كند.




تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد